SON KAMELYA (THE LAST CAMELLIA) - SARAH JIO

Bir yazarın kalemini beğendim mi mümkün değil bütün kitaplarını okumadan edemiyorum. Yağmur Sonrası'yla birlikte tanıdığım ve dokunaklı yazımına hayran kaldığım sarah jio'nun son kitabı Son Kamelya'yı da hemen okumaya başladım.

Söylemem gereken ilk şey kitabı çok beğendim ve kesinlikle okumanızı tavsiye ederim ama iyi yanları olduğu kadar pek olmamış yanları olduğunu söylemekte mümkün. Kitap yine iki zamanlı gidiyor ve 1940'la 2000'ler arasında mekik dokuyor.

Şahsen kitabın en sevdiğim yanı da bu. Bir yandan bağımsızlık mücadelesini kazanmış, özgür yeni dünya Amerika ve bir yanda savaşa ve kana mahkum olmuş güçlü avrupa aristokrasisi. Yağmur Sonrası kadar olmasa da ikinci dünya savaşının dehşetini ve yarattığı kayıpları ucundan kıyısından yine hissettiren bir hikaye bu.

Konuya gelirsek adından da anlaşılacağı gibi nadide bir çiçekten ilham almış son derece nazik bir hikaye bu. Çiçek kaçakçılığı şebekesiyle ortak çalışmak zorunda bırakılmış Flora ve yıllar sonra onunla bir şekilde kaderleri kesişen Addison'ın yürek burkan ama yine de gülümseten hikayesi.

Spoiler vermek istemediğimden ve okunabilecek güzel kitaplardan olduğunu düşündüğümden çok fazla ayrıntıya girmemek için elimden geleni yapsam da bu noktada kitabın sonundan bahsetmek zorundayım.

Bazı blogger'lar ve okuyucular, kitabının sonunun muallakta kaldığını, kesin olarak bağlanmadığını falan söylemişse de bence durum hiç öyle değil. Kitabı okumayanlar ve okumaya niyeti olanlar rica ederim burada bitirsin bu yazıyı okumayı ama kitabı zaten okuyanlar ve spoiler sevenler için devam ediyorum.

Addison'ın trafik kazası yaptığı yerde 1940'tan kalma bir araba ve içinde de bir erkek cesedi bulunduğuna göre Flora'nın kazadan kurtulduğu çok net. Desmond içinde savaşta kaybolduğundan bahsedilse de Addison hastanedeyken Flora'yı arayan yaşlı amca Desmond'un ta kendisi. Üstelik köşkte ki son buluşma sırasında çocukların verdiği tepkilerde onların Flora ve Desmond olduğu ve mutlu bir hayat geçirdiği senaryosunu sonuna kadar doğruluyor.

Çok güzel, insanın içini ısıtan bir romandı, herkese tavsiye ediyor ve keyifli okumalar diliyorum..